خط مشی اینترنیش در استفاده از حیوانات و جایگزین ها در تحصیل و آموزش

نسخه  3.0 (نوامبر 2011)

این خط مشی به استفاده از حیوانات و جایگزین ها در تحصیل و آموزش میپردازد. "جایگزین ها" و "آسیب زدن" را تعریف میکند. همچنین خط مشی های ویژه ای که به زنده شکافی، تأمین بافت، اندامها و اجساد حیوانی، استفاده از حیوانات زنده بصورت بالینی و میدانی میپردازند را با رویکرد طرح و اجرا در کلاسهای عملی ارائه مینماید. به علاوه، یک خط مشی ویژه در خصوص استفاده از حیوانات برای ساخت جایگزین ها را ارائه میدهد. ضمنا برای تسهیل جایگزینی استفاده آسیب زننده از حیوانات در شرایط غیر ایده آل، خط مشی های بیشتری به توصیف شرایط مصالحه قابل قبول در خصوص تأمین بافت، اندامها و اجساد حیوانی، و استفاده از حیوانات زنده در ساخت جایگزین ها میپردازند.

 

1. اعلام موضع

2. تعریف جایگزین ها در تحصیل و آموزش

3. تعریف آسیب زدن

4. خط مشی تشریح حیوان

5. خط مشی تأمین اخلاقی بافت، اندام ها و اجساد حیوانی

6. خط مشی سایر منابع بافت، اندام ها و اجساد حیوانی

7. خط مشی استفاده از حیوان زنده برای مهارت های بالینی و آموزش جراحی

8. خط مشی مطالعه روی حیوانات زنده بصورت میدانی

9. خط مشی استفاده اخلاقی از حیوانات زنده، بافت، اندام ها و اجساد حیوانی برای ساخت جایگزین ها

10. خط مشی سایر استفاده ها از حیوانات زنده، بافت، اندام ها و اجساد حیوانی برای ساخت جایگزین ها

 

1. اعلام موضع

اینترنیش از آموزش و تحصیل باشقفت باکیفیت در علوم زیستی و استفاده از جایگزین ها برای نیل به اهداف آموزشی حمایت میکند. اینترنیش با تمام استفاده های آسیب زننده از حیوانات در تحصیل و آموزش از جمله آسیب زدن یا کشتار حیوانات برای تهیه جسد، بافت و اندام، آزمایشات زنده و آموزش مهارت، کردارشناسی و مطالعات میدانی، و ساخت جایگزین ها مخالف است.

 

2. تعریف جایگزین ها در تحصیل و آموزش

جایگزین ها، شیوه ها و ابزارهای یادگیری باشفقت هستند که میتوانند به جای استفاده از حیوانات نشسته یا تحصیل و آموزش باشفقت موجود را تکمیل نمایند. جایگزین ها میتوانند ابزارهای غیر حیوانی یا شیوه هایی باشند که حاوی کار خنثی یا سودمند با حیوانات هستند. جایگزین ها شامل:

• فیلم و ویدئو

• مدلها، ماکتها و شبیه سازها

• شبیه سازی کامپیوتری چندرسانه ای

• بافت، اندام ها و اجساد حیوانی که بصورت اخلاقی تهیه شده اند

• کار بالینی با بیماران

• آزمایش دانشجویان روی خود

• آزمایشگاه های برون تنی

• مطالعات میدانی

 

3. تعریف آسیب رساندن

آسیب رساندن شامل هر رفتار عمدی یا غیر عمدی است که به بهزیستی (well-being) کنونی و آینده حیوان بواسطه ی نقض یا محدود کردن هریک از آزادی های زیر تجاوز میکند:

• آزادی زندگی کردن

• آزادی در ابراز تمام و کمال رفتارهای طبیعی

• آزادی تعلق داشتن به یک ساختار اجتماعی یا اکوسیستم

• آزادی در گرسنگی و تشنگی نکشیدن

• آزادی در رنج نکشیدن

• آزادی در درد نکشیدن، زخم نخوردن و بیمار نشدن

• آزادی در نترسیدن و مستأصل نشدن

آسیب رساندن به حیوان در تحصیل و آموزش تنها در صورتی پذیرفتنی است که پیامد اجتناب ناپذیر اقدامی باشد که با هدف منتفع شدن همان حیوان صورت گرفته است. در شرایط خاص که حیوان یه یک بیماری لاعلاج طبیعی یا آسیب بدنی بهبود ناپذیر وخیم مبتلا باشد (6.7 و 7.7 را ببینید)؛ زمانیکه اینکار در بر دارنده یوتانایز از روی شفقت باشد (8.7 را ببینید)؛ و تحت شرایط خاص وقتی اینکار برای سود رساندن به همان گونه یا ساخت یک جایگزین صورت گیرد، در صورت کوتاه و جزئی بودن آسیب (7، 8، 9 و 10 را ببینید). در حالت آخر، باید تحلیل هزینه - سود با در نظر گرفتن آسیب وارده و منافع بالقوه آن برای همان حیوان، سایر حیوانات و کل گونه صورت گیرد.

 

4. خط مشی تشریح حیوانات

اینترنیش میپذیرد که تشریح حیوانات میتواند ابزاری مفید برای کسب مهارت و دانش بوده و در صورت پایبندی به تمام شروط زیر، میتواند احترام به زندگی را تشویق کند:

1.4   جسد حیوان به گونه ای اخلاقی تهیه شده باشد (5 را ببینید) یا از یک منبع قابل قبول دیگری آمده باشد (6 را ببینید)

2.4   تشریح در سطحی پایین تر از دانشگاه نباشد

3.4   تشریح با شغل آینده دانشجو مرتبط باشد

4.4   به موضع اخلاقی دانشجو در مورد تشریح احترام گذاشته شود

5.4   تشریح در فضای احترام به زندگی و احترام به جسد انجام شود

6.4   هر زمان که میسر بود، تشریح با مشاهده ی حیواناتی از همان گونه که آزادانه زندگی میکنند تکمیل شود

7.4   آموزگاران مسئول بوده و از آگاهی اخلاقی برخوردار باشند. همچنین آموزش متناسب دیده باشند و از صلاحیت لازم برای انجام کلیه اعمالی که دربرگیرنده حیوانات است برخوردار باشند.

 8.4   اخلاقیات، شامل حقوق و رفاه حیوانات، استفاده از حیوانات و جایگزین ها، و ارتباط انسان- حیوان بصورت جامع و آزادانه مورد بحث قرار گیرد.

 

5. خط مشی تهیه اخلاقی بافت، اندام ها و اجساد حیوانی

اینترنیش با هرگونه استفاده آسیب زننده از حیوانات در تحصیل و آموزش از جمله کشتن یا آسیب زدن به حیوانات برای تأمین بافت، اندام و جسد مخالف است. این موارد میتوانند منابع سودمندی را برای کسب دانش و مهارت بوجود آورند و اینترنیش استفاده از آنها را در صورت نأمینشان بصورت اخلاقی میپذیرد. اینترنیش بافت، اندام و جسد یک حیوان را در صورتی اخلاقی میداند که کلیه شروط زیر تحقق یابند:

1.5   برای تهیه بافت، اندام و جسد، حیوان اسیر نشده باشد، خریداری نشده باشد، پرورش نیافته باشد، نگهداری نشده باشد، آسیبی ندیده باشد و کشته نشده باشد.

2.5   حیوان قبل از مرگش خانگی بوده، بی سرپرست بوده یا آزادانه در طبیعت وحشی زندگی کرده باشد.

3.5   حیوان بر اثر تصادف یا عوامل طبیعی مرده باشد یا به دلیل بیماری لاعلاج یا آسیب بدنی بهبود ناپذیر وخیم از روی شفقت یوتانایز شده باشد (4.5 را ببینید).

4.5   تصمیم به یوتانایز حیوان توسط یک دامپزشک با صلاحیت و (در صورت وجود) با رضایت فردی که از حیوان مراقبت میکرده گرفته شده باشد این تصمیم باید صرفا با در نظر گرفتن منافع خود حیوان و نه منافع مالی و کاربردی گرفته شده باشد.

5.5   (در صورت وجود) رضایت فردی که از حیوان مراقبت میکرده برای  بافت، اندام ها و اجساد حیوانی که قرار است در تحصیل و آموزش استفاده شوند گرفته شده باشد.

6.5   بافت اخلاقی بدست آمده از حیوان زنده تنها شامل بافت باقی مانده از اعمال جراحی یا بالینی سودمند برای حیوان است که قرار بوده دور ریخته شوند. یا بافت بدست آمده از فعالیت های طبیعی نظیر زایمان که توسط حیوان رها شده باشد.

7.5  بافت، اندام یا جسد برای منافع بالینی حیوانی دیگر یا منفعت همان گونه مورد نیاز نباشد.

8.5    افراد دخیل در تأمین جسد مسئول بوده و اخلاقا آگاه باشند. همچنین برای هرگونه فعالیت و عملی که دربردارنده حیوانات باشد، آموزش مناسب دیده باشند و صلاحیت کافی داشته باشند.

9.5   کلیه مراحل تأمین در فضای احترام به زندگی و احترام به جسد، اندام و بافت صورت گیرد. همچنین کلیه مراحل در عالیترین سطح از استانداردهای ایمنی، سلامت، رفاه و اخلاق صورت گیرد.

 

6. خط مشی سایر منابع بافت، اندام ها و اجساد حیوانی

بافت، اندام ها و اجساد حیوانی غالبا از منباعی تأمین می‌شوند که حیوانات آسیب دیده یا کشته می‌شوند مانند مؤسسات تحقیقاتی، پرورش دهندگان حیوانات، مزارع، کشتارگاه ها، باغ وحش ها، رویدادهای ورزشی، و برخی پناه‌گاه ها. اینترنیش مواد بدست آمده از این منابع، از جمله مواد به اصطلاح "مازاد" یا "زائد" ، را دارای منشأ اخلاقی نمی‌داند: ماهیت خلاقی آن‌ها بواسطه‌ی آسیب زدن، کشتن و/یا خرید و فروش حیوانات در برهه‌ای از زندگیشان خدشه دار شده یا نادیده انگاشته شده است.
با اینحال، بافت، اندام‌ها و اجساد حیوانی گونه‌هایی از حیوانات که به عنوان حیوتن وحشی آزاد، حیوان بی‌سرپرست یا حیون خانگی چندان رایج نیستند را شاید به سختی بتوان بصورتی اخلاقی تأمین کرد. در این موارد، سایر منابع مواد نظیر برخی از مکان‌های نام برده شده در بالا، تحت شرایطی خاص می‌توااند راه حلی مناسب برای چالش اخلاقی باشند.
تأمین بافت، اندام‌ها و اجساد حیوانی از سایر منابع در صورتیکه تمامی شروط زیر محقق شوند، یک مصالحه پذیرفتنی است:
 

1.6   بافت، اندام ها و اجساد حیوانی واقعا برای کار عملی یا ساخت یک جایگزین ضروری بوده و هیچ ماده (material) مناسبی از منابع اخلاقی در دسترس نباشد.

2.6   برای تهیه بافت، اندام و جسد، حیوان اسیر نشده باشد، خریداری نشده باشد، پرورش نیافته باشد، نگهداری نشده باشد، آسیبی ندیده باشد و کشته نشده باشد

3.6   حیوان بر اثر تصادف یا عوامل طبیعی مرده باشد یا به دلیل بیماری لاعلاج یا آسیب بدنی بهبود ناپذیر وخیم از روی شفقت یوتانایز شده باشد؛ یا اینکه قرار بوده جسد، اندام یا بافت دور ریخته شود یا خود حیوان آن را رها کرده باشد (4.6 را ببینید).

4.6   تصمیم به یوتانایز حیوان توسط یک دامپزشک با صلاحیت و (در صورت وجود) با رضایت فردی که از حیوان مراقبت میکرده گرفته شده باشد این تصمیم باید صرفا با در نظر گرفتن منافع خود حیوان و نه منافع مالی و کاربردی گرفته شده باشد.

5.6   بافت، اندام یا جسد برای منافع بالینی حیوانی دیگر یا منفعت همان گونه مورد نیاز نباشد.

6.6   فرآیند تأمین جسد هیچگونه حمایت یا تأییدی بر فعالیتهای دربردارنده کشتار یا آسیب به حیوانات نبوده و هیچگونه بازاری برای این موارد ایجاد نشده و حمایت نشود

7.6   افراد دخیل در تأمین جسد مسئول بوده و اخلاقا آگاه باشند. همچنین برای هرگونه فعالیت و عملی که دربردارنده حیوانات باشد، آموزش مناسب دیده باشند و صلاحیت کافی داشته باشند

8.6   کلیه مراحل تأمین در فضای احترام به زندگی و احترام به جسد، اندام و بافت صورت گیرد. همچنین کلیه مراحل در عالیترین سطح از استانداردهای ایمنی، سلامت، رفاه و اخلاق صورت گیرد.

 

7. خط مشی استفاده از حیوان زنده برای آموزش جراحی و مهارت های بالینی

اینترنیچ استفاده از حیوانات زنده در محیط بالینی را بخشی اساسی از کسب مهارت و دانش دانشجویان دامپزشکی میداند. اینکار درصورت تحقق همه ی شروط زیر پذیرفتنی است:

1.7   فرصتهای آموزش جراحی و مهارتهای بالینی حول نیاز و بهزیستی حیوانات بیمار خانگی، بی سرپرست و وحشی که آزادانه در طبیعت زندگی کرده اند یا حیوانات خانگی داوطلب سالم ایجاد شوند.

2.7   حیوان با هدف آموزش اسیر نشده، خریداری نشده، پروزش نیافته، نگهداری نشده، آسیب ندیده و کشته نشده باشد. آسیب زدن یا یوتانایز حیوانات بیمار تحت شرایط خاص (5.7، 6.7، 7.7 و 8.7 را ببینید) مستثنی است.

3.7   آموزش مهارتهای بالینی با یک حیوان خانگی داوطلب بپیامدی خنثی یا مثبت روی آن حیوان داشته باشد. از تکنیک تشویق و نه تنبیه برای ترغیب حیوان به همکاری استفاده شود. به محض مشاهده ترس یا ناراحتی در حیوان آموزش متوقف شود.

4.7   درمان و/یا اقدام بالینی انتخاب شده برای یک حیوان بیمار، مناسبترین و بهترین گزینه برای بهزیستی آن حیوان باشد. این درمان و/یا اقدام با هدف درمان باشد مگر اینکه حیوان به یوتانایز نیاز داشته باشد.

5.7    آسیب وارده به یک حیوان بیمار در طول اقدام بالینی یا/و درمان در صورتی قابل قبول است که حداقل آسیب لازم برای کار موفق با هدف درمان حیوان باشد. آسیب وارده به یک حیوان بیمار در طول اقدام بالینی یا/و درمان تحت شرایط خاصی که عمل روی حیوانی مبتلا به بیماری لاعلاج طبیعی یا آسیب بدنی بهبود ناپذیر وخیم با هدف یوتانایز از روی شفقت انجام شود، قابل قبول است. (6.7، 7.7 و 8.7 را ببینید)

6.7   آموزش جراحی و مهارتهای بالینی که دربردارنده یک اقدام کشنده اند در صورتی قابل قبول هستند که حیوان مبتلا به یک بیماری لاعلاج طبیعی بوده یا از یک آسیب بدنی بهبود ناپذیر وخیم در رنج باشد. تصمیم یوتانایز بتسط یک دامپزشک باصلاحیت و (در صورت وجود) با رضایت فردی که از حیوان مراقبت میکرده گرفته شده باشد. این تصمیم بر مبنای منافع حیوان باشد و نه منافع مالی یا کاربردی (7.7 و 8و7 را ببینید).

7.7   آسیب وارده طی یک اقدام کشنده و/یا تهاجمی به حیوانی که به یک بیماری لاعلاج طبیعی یا آسیب بدنی بهبود ناپذیر وخیم مبتلاست تنها در صورتی قابل قبول است که خود حیوان آن را حس نکرده، صرفا برای یادیری کار بالینی بوده، و دربردارنده ی یوتانایز با شفقت باشد (8.7 را ببینید).

8.7   یوتانایز در صورتی قابل قبول است که حیوان از یک بیماری لاعلاج طبیعی یا آسیب بدنی بهبود ناپذیر وخیم در رنج باشد. تصمیم به یوتانایز توسط یک دامپزشک با صلاحیت و (در صورت وجود) با رضایت فردی که از حیوان مراقبت میکرده گرفته شده باشد. مبنای این تصمیم منافع حیوان و نه انگیزه های مالی و کاربردی باشد.

9.7   به موضع اخلاقی دانشجو در خصوص استفاده از حیوان زنده در محیط بالینی احترام گذاشته شود.

10.7   آموزگاران مسئول بوده و از آگاهی اخلاقی برخوردار باشند. همچنین آموزش مناسب دیده باشند و دارای صلاحیت لازم برای کلیه فعالیت ها و اقداماتی که با حیوانات زنده سر و کار دارد باشند.

11.7  آموزش جراحی و مهارت های بالینی با یک حیوان بیمار یا حیوان خانگی داوطلب هر لحظه تحت نظارت یک آموزگار با صلاحیت باشد

12.7   دانشجو پیش از شرکت در آموزشهای جراحی و مهارتهای بالینی با یک حیوان بیمار یا حیوان خانگی داوطلب، سطح مناسبی از تسلط بر مهارتها را با استفاده از روشهای غیر حیوانی و سایر روشهای جایگزین کسب کرده باشد.

13.7  کلیه اجزا آموزش جراحی و مهارتهای بالینی در فضایی از احترام به زندگی و احترام به حیوان انجام گیرند. اینکار با عالیترین سطح از استانداردهای ایمنی، سلامتی، رفاه و اخلاقیات انجام شود.

14.7  بطور جامع و آزادانه به بررسی اخلاقیات از جمله ارتباط انسان- حیوان، استفاده از حیوان و جایگزین ها، حقوق و رفاه حیوان پرداخته شود

 

8. خط مشی مطالعه میدانی حیوانات زنده

اینترنیچ مطالعه تحصیلی روی حیوانات بی سرپرست یا وحشی که آزادانه زندگی میکنند را در صورت پایبندی به کلیه شروط زیر تجربه ای ارزشمند و قابل قبول میداند:

1.8   فرصتهای مطالعات میدانی حول نیاز و بهزیستی خود حیوان بی سرپرست و حیوان وحشی که آزادی زندگی میکند، گونه های حیوانی و اکوسیستم شکل بگیرند

2.8   حیوان با هدف مطالعه اسیر نشده باشد، خریداری نشده باشد، پرورش نیافته باشد، نگهداری نشده باشد، آسیب ندیده باشد یا کشته نشده باشد. اسیر کردن و/یا آسیب زدن تحت شرایط خاص که به نفع خود حیوان، گونه اش یا اکوسیستم باشد مستثنی است (4.8 و 5.8 را ببینید).

3.8   مطالعات میدانی دربردارنده هیچگونه مزاحمتی برای حیوان، ساختار اجتماعی او و اکوسیستمش نبوده یا مزاحمت حداقلی دارد یا اینکه اثری سودمند بر حیوان، گونه اش یا اکوسیستم دارد.

4.8   اسیر کردن و/یا آسیب رساندن به حیوان تنها زمانی پذیرفتنی است که حیوان بیمار باشد یا از اقدامات بالینی منتفع شود. بعضا در صورت سودمندی برای گونه اش یا اکوسیستم هم پذیرفتنی است (5.8 را ببینید).

5.8   اسیر کردن و/یا آسیب زدن به حیوان با هدف سود رسانی به گونه اش یا اکوسیستم تنها زمانی پذیرفتنی است که دربردارنده آسیبی جزئی، گذرا و/یا اسارتی بسیار کوتاه مدت باشد. اینکار باید فاقد هرگونه درد فیزیکی بوده و به بهزیستی آینده حیوان خدشه وارد نکند.

6.8   مطالعات میدانی از اکوسیستم ها و گونه های در معرض تهدید یا در خطر حذر کنند مگر اینکه انتظار حصول منفعتی چشمگیر برای یک حیوان، گونه یا اکوسیستم وجود داشته باشد.

7.8   موضع اخلاقی دانشجو در خصوص مطالعه روی حیوانات بی سرپرست یا حیوانات وحشی که زندگی آزاد داشته اند محترم شمرده شود.

8.8   استفاده از بافت، اندامها و اجساد حیوانات بی سرپرست یا حیوانات وحشی که آزادانه زندگی کرده اند با "خط مشی تأمین بافت، اندامها یا اجساد حیوانی از منابع اخلاقی" یا "خط مشی تهیه بافت، اندامها و اجساد حیوانی از سایر منابع" همخوانی داشته باشد (5 و 6 را ببینید).

9.8  کار بالینی با حیوانات بی سرپرست یا حیوانات وحشی که آزادانه زندگی کرده اند با "خط مشی استفاده از حیوانات زنده برای آموزش جراحی و مهارتهای بالینی" همخوانی داشته باشد (7 را ببینید).

10.8  استفاده از حیوانات بی سرپرست یا حیوانات وحشی که آزادانه زندگی کرده اند برای ساخت جایگزین ها با "خط مشی استفاده اخلاقی از حیوانات زنده، بافت، اندامها و اجساد حیوانی برای ساخت جایگزین ها" و "خط مشی سایر استفاده ها از بافت، اندمها و اجساد حیوانی برای ساخت جایگزین ها" همخوانی داشته باشد (9 و 10 را ببینید).

11.8  آموزگاران از حیث اخلاقی و محیط زیستی آگاه و مسئول بوده، آموزش مناسب را دیده باشند و صلاحیت لازم برای کلیه فعالیتهایی که دربردارنده حیوانات است و بر اکوسیستمها تأثیر میگذارد را داشته باشند.

12.8  مطالعات میدانی هر لحظه تحت نظارت یک آموزگار با صلاحیت باشد.

13.8  کلیه بخش های مطالعات میدانی در فضای احترام به زندگی، احترام به حیوان، گونه و اکوسیستم اجرا شود. عالیترین سطح از استانداردهای ایمنی، سلامتی، رفاه و اخلاق لحاظ شود.

14.8  اخلاقیات شامل اخلاق محیط زیستی، حقوق و رفاه حیوانات، استفاده از حیوانات و جایگزین ها، و ارتباط انسان- حیوان بطور جامع و آزادنه مورد بررسی قرار گیرند.

 

9. خط مشی استفاده اخلاقی از حیوانات زنده، بافت، اندمها و اجساد حیوانی برای ساخت جایگزین ها

اینترنیچ با هرگونه استفاده آسیب زننده از حیوانات در تحصیل و آموزش مخالف است. این مخالفت شامل استفاده از حیوانات برای ساخت جایگزین ها هم میشود. درصورت نیاز به یک حیوان زنده یا بافت، اندامها یا جسد حیوانی برای ساخت جایگزین ها، اینترنیچ آن را به شرط تحقق کلیه شروط زیر میپذیرد:

1.9   برای این کاربرد جایگزینی از قبل وجود نداشته باشد یا عملا قابل استفاده نباشد.

2.9   حیوان با هدف ساخت جایگزین اسیر نشده باشد، خریداری نشده باشد، پرورش نیافته باشد، نگهداری نشده باشد، آسیب ندیده باشد یا کشته نشده باشد. آسیب و/یا یوتانایز در طول اقداماتی که در بردارنده کشتار و/یا استفاده تهاجمی از حیوان زنده باشد تحت شرایطی خاص مستثنی هستند (4.9 و 5.9 را ببینید).

3.9 بافت، اندامها و جسد حیوانی از منابع اخلاقی تهیه شده باشد (5 را ببینید).

4.9   کشتار و/یا استفاده تهاجمی از حیوان زنده تنها زمانی پذیرفتنی است که حیوان از یک بیماری لاعلاج طبیعی یا آسیب بدنی بهبود ناپذیر وخیم در رنج باشد. تصمیم یوتانایز توسط یک دامپزشک با صلاحیت و (در صورت وجود) رضایت فردی که از حیوان نگهداری میکرده از پیش گرفته شده باشد. مبنای این تصمیم گیری منافع حیوان و نه منافع مالی و کاربردی باشد (5.9 را ببینید).

5.9   آسیب وارده طی اقدامات کشنده و/یا تهاجمی روی یک حیوان تنها زمانی پذیرفتنی است که خود حیوان آن را حس نکند و دربردارنده یوتانایز از روی شفقت باشد.

6.9   کلیه افراد دخیل در ساخت جایگزین ها مسئول بوده و دارای آگاهی اخلاقی باشند. همچنین از آموزش مناسب و صلاحیت لازم برای کلیه فعالیت ها و اقداماتی که دربردارده حیوانات است برخوردار باشند.

7.9   تمام مراحل فرآیند ساخت جایگزین ها در فضای احترام به زندگی و احترام به حیوان زنده، بافت، اندامها و جسد حیوانی باشد. عالیترین سطح از استانداردهای ایمنی، سلامتی، رفاه و اخلاق لحاظ شود.

 

10. خط مشی سایر استفاده ها از حیوانات زنده، بافت، اندامها و اجساد حیوانی برای ساخت جایگزین ها

حیوانات زنده و بافت، اندامها و اجساد حیوانی مورد استفاده در فرآیند ساخت جایگزین ها معمولا از منابعی تأمین میشوند که حیوانات در آنجا آسیب دیده یا کشته میشوند. نمونه هایی از این منابع عبارتند از مؤسسات تحقیقاتی، پرورش دهندگان حیوانات، مزارع، کشتارگاه ها، باغ وحشها، رویدادهای ورزشی، و برخی پناهگاه های حیوانات. اینترنیچ استفاده از این منابع برای تأمین حیوانات زنده، بافت، اندمها و اجساد حیوانی را پشتیبانی نمیکند چراکه ماهیت اخلاقیشان بواسطه ی کشتار یا/و تجارت با حیوانات در برهه ای از زندگیشان تضعیف شده یا منفی است.
وقتی یک حیوان خانگی، بی سرپرست یا وحشی که آزادانه زندگی کرده و به یک بیماری لاعلاج یا آسیب بدنی بهبود ناپذیر وخیم مبتلاست برای استفاده کشنده و/یا تهاجی بصورت زنده در دسترس نباشد تا یک جایگزین به کمک آنها ساخته شود، آنگاه گرفتن حیوانات زنده از منابع دیگر -نظیر آنهایی که پیشتر نام برده شدند- با عنوان "زائد" یا "مازاد" میتواند تحت شرایط خاصی یک راه حل مناسب برای چالش اخلاقی باشد. بطور مشابه، وقتی بافت، اندامها و جسد حیوانی از منابع اخلاقی در دسترس نباشد نیز سایر منابع میتوانند یک راهکار باشند.
درصورت تحقق کلیه شرویط زیر، گرفتن حیوان زنده، بافت، اندام و جسد حیوانی از سایر منابع برای استفاده در اقدمات کشنده و/یا تهاجمی با هدف ساخت یک جایگزین یک مصالحه پذیرفتنی است:
 

1.10   جایگزینی برای آن کاربرد وجود نداشته یا عملا قابل استفاده نباشد.

2.10   حیوان واقعا برای ساخت جایگزین ضروری بوده و هیچ منبع اخلاقی برای تأمین حیوان زنده یا بافت، اندمها و جسد حیوانی در دسترس نباشد.

3.10   جایگزینی که قرار است ساخته شود به جای استفاده ی آسیب زننده از حیوانات در آموزش یا تحصیل بنشیند و جهت استفاده دانشجویان در دسترس قرار گیرد.

4.10   قبل از دریافت حیوان زنده، بنا بر کشتار او بوده باشد و با هدف ساخت جایگزین اسیر نشده، خریداری نشده، پرورش نیافته، آسیب ندیده، یا کشته نشده باشد. آسیب و/یا یوتانایز در طول اقدامات دربردارنده استفاده کشنده و/یا تهاجمی از حیوان زنده تحت شرایط خاصی مستثنی است (5.10، 6.10، 8.10 و 9.10 را ببینید).

5.10   اگر استفاده از حیوان زنده لازم باشد، اولویت با تأمین و بکارگیری حیوانی است که از بیماری لاعلاج طبیعی یا آسیب بدنی بهبود ناپذیر وخیم مبتلا باشد. تصمیم به یوتانایز از پیش توسط یک دامپزشک باصلاحیت و (در صورت وجود) با رضایت کسی که از حیوان نگهداری میکرده گرفته شده باشد. این تصمیم بر مبنای منافع حیوان گرفته شده باشد نه انگیزه های مالی یا کاربردی (8.10 و 9.10 را ببینید).

6.10   اگر بتوان حیوان را احیا کرده و مجددا اسکان داد، آنگاه باید او را احیا نموده و مجددا اسکان داد و در اقدم کشنده یا اقدامی که مستلزم یوتانایز باشد استفاده نکرد.

7.10   هرگونه تأمین حیوان زنده و استفاده غیر مرگبار تهاجمی از حیوان زنده منافع مستقیم و غیرمستقیمی برای حیوان داشته باشد. منافعی نظیر نجات از مرگ، عقیم سازی، احیا و اسکان مجدد.

8.10   هرگونه استفاده تهاجمی از حیوان زنده موجب هیچگونه آسیب اضافه ای به حیوان نشده و نباید بهزیستی آینده او را خدشه دار کند. اقدامات دربردارنده حیوان مبتلا به بیماری لاعلاج طبیعی یا آسیب بدنی بهبود ناپذیر وخیم تحت شرایطی خاص مستثنی است.

9.10   آسیب وارده در طول یک اقدم کشنده و/یا تهاجمی روی یک حیوان تنها زمانی پذیرفتنی است که خود حیوان این آسیب را حس نکرده و شامل یوتانایز از روی شفقت باشد.

10.10 تأمین بافت، اندامها و اجساد حیوانی با "خط مشی تأمین اخلاقی بافت، اندمها و اجساد حیوانی" یا "خط مشی سایر منابع بافت، اندمها و اجساد حیوانی" همخوانی داشته باشد (5 و 6 را ببینید).

11.10  فرآیند تأمین، هیچگونه تأیید و حمایتی از فعالیتهای دربردارنده آسیب یا مرگ حیوان نداشته و هیچگونه بازاری برای این حیوانات ایجاد نشده و پشتیبانی نشود

12.10  کلیه افراد دخیل در ساخت جایگزین ها مسئول بوده و آگاهی اخلاقی داشته باشند. همچنین برای کلیه فعالیتها و اقداماتی که دربردارنده حیوانات است دارای آموزش متناسب و صلاحیت باشند.

13.10  کلیه مراحل فرآیند تأمین در فضای احترام به زندگی و احترام به حیوان بوده و دارای عالیترین سطح استانداردهای ایمنی، سلامتی، رفاه و اخلاق باشد.

 

دانلود خط مشی